Songül’ün azmi ve Parakarate Başarısı (özel röportaj)

(Alıntı) https://www.femsport.net/para-karate-basarisiyla-azmin-en-guzel-orneklerinden-songul-goksu/

 

Kahramanmaraş merkezli depremlerde, Adıyaman’da enkaz altında üç gün yaşam mücadelesi verdikten sonra Zonguldak madencileri tarafından kurtarılan Songül Göksu, Para Karate başarılarıyla adından söz ettiriyor. 

Depremden sonra bacakları ampute olan Göksu, tedavi sürecinde kaldığı Ankara Etlik Şehir Hastanesinde Para Karate sporuyla tanıştı. Kısa süre öncesinde tanıştığı Para Karate sporuyla, Türkiye Para Karate Şampiyonası’nda mücadele eden Göksu, azminin sonucunu Türkiye 2.’si olarak kanıtladı. Göksu’yla karate ile tanışma sürecini, başarılarını ve hayallerini konuştuk.

Göksu’nun ve birçok özel gereksinimli bireyin antrenörlüğünü üstelenen Türkiye Karate Federasyonu Para Karete’den sorumlu antrenör Yasin Çetintaş ile de Göksu ve spora ilişkin konuştuk. 

Çetintaş, Göksu’nun çok daha başarılı olabileceğini ancak sponsor desteğine ihtiyacı olduğunu, Göksu’nun Türkiye’de adını başarılarıyla duyuracak bir sporcu olabileceğini ancak bunun için sponsor desteklerine ihtiyacı olduğunun üzerinde durdu. Ayrıca Çetintaş özel gereksinimli bireylerin ihtiyaçlarını aktardı. 

Songül’ün Ankara’da Kalacak Yere Ve Sporcu Sandalyesine İhtiyacı Var

Azmin ve çalışmaların sonucunda kısa süre içerisinde Para Karate’de Türkiye 2.’oldun şu an bir hedefin var mı?

“Türkiye 2.’si oldum, Türkiye 1.’si olmak istiyorum. Benim kendime ait bir sporcu sandalyem yoktu hastane sandalyesiyle yarışmaya katıldım, daha da başarılı olabilmem için sporcu sandalyesine ihtiyacım var. Ankara’da hastanede devam eden tedavim bitti. Şu an Adıyaman’a döndüm köydeyim, hastanedeyken Yasin hocamla çalışmalar yapabiliyordum şu an yapamıyorum. Ben milli takımlara girmek istiyorum, bunu köyde başarmam mümkün değil. Ankara’da kalabileceğim bana uygun bir yere ihtiyacım var, o zaman Yasin hocama daha yakın olarak çalışmalar gerçekleştirebilirim ancak o zaman hedeflerime ulaşmam mümkün olur.”

 Para Karateyle tanışma ve başlamaya karar verme sürecin nasıl oldu?

“Tedavi sürecimde, Ankara Etlik Şehir Hastanesi’nde kalıyordum. Gençlik ve Spor Bakanlığı’ndan hocalar hastaneye gelerek konferans verdiler. İlk defa odadan başka bir yere o gün çıktım. Konferans salonuna girdiğimde herkes beyaz kıyafet giymiş siyah kuşak bağlamıştı, konferansın tam sonuna denk gelmiştim, benimle beraber hastanede kalan bir iki arkadaşım daha vardı yanımda, hocaya sorduk siz burada ne yapıyorsunuz diye?

“Para Karate’yi anlatıyoruz, sizin gibi arkadaşların sandalye üzerinde yaptığı bir maç” diye açıkladı. Arkadaşlarımla birlikte biz de yapabilir miyiz diye sorduk. Yasin hoca “tabii ki yapabilirsiniz” dedi. Katılmak isteyen birkaç kişi olursa haftada 1-2 gün gelebilirim dedi. Ardından Yasin hocamız, pazartesi ve çarşamba günlerini bize ayırdı.”

Köy Şartlarında Yeterince Çalışma Yapamıyorum

Şu an nasıl çalışma yapıyorsun?

“Şu an Ankara’da olmadığım için Yasin hocayla çalışma yapamıyoruz, ben kendim yapıyorum. Ayaklarım protez olduğu için yürüyorum, yorulduğum yerde oturup sert bir şekilde yapabiliyorum ama bu böyle olmuyor. Daha da başarılı olmak istiyorum bunun için de sporcu sandalyesine ve hocamın desteğine ihtiyacım var köy şartlarında maalesef olmuyor.”

 

Karate sana nasıl hissettiriyor?

“İlk başta sandalye süremiyordum, kollarım ağrıyordu, omuzlarım ağırıyordu sandalyeyi  çevirmekten. Bu spora başlayınca hem kollarım rahatladı, hem üstümden büyük bir yük kalktı hafiflemiş gibi oldum. Kollarım daha güçlü şu an.”

 

Para Karate ile yeni tanışacaklara ne tavsiye edersin?

“Otururken ben bu sporu yapamam diyen çok arkadaşım vardı. Aslında biz bu sporu oturup yapıyoruz ve bu bize çok destek veriyor, mesela bazıları ayakta yapıyor ve çok yoruluyor. Bizim oturup yaptığımız spor bize iyi geliyor. Hem bizim gibi arkadaşların yorulmadan yaptığı bir şey oluyor. Umutlarını kaybetmesinler, sabırla bekleyip “ben bunu yapabilirim” desinler. Mesela ben kendi kendime, ben bunu yapamam desem” yapamam beynime öyle odaklarım. Ben bunu yaparım dediğinde bazı şeyleri başarabiliyorsun.”

 

“Bana Yapamazsın Diyenler Şu An Beni Tebrik Ediyor.”

“Ben köye geldikten sonra, hastaneden yeni çıktığım için ziyaretime gelen çok insan oldu. Karate ile ilgilendiğimi duyup benim psikolojimi bozan da çok insan oldu, “sen yapamazsın çok saçma bir spor bu” dediler. Bende onlara dedim ki, ben bu sporu yapınca kendimi rahat hissediyorum, ben severek yapıyorum. Bu halde bazı şeyleri yapmamamızı istemeyen çok insan var, onlara inat yapmamız gerekiyor diye düşünüyorum. Ben kendime güvendiğim için Türkiye 2.’ si oldum, mutlu muyum mutluyum, yapabildim mi yapabildim. Şu an gelip bana Türkiye 2.’ si oldun diye tebrik eden insanların bazıları, ben o maça girmeden önce sen bunu yapamazsın diyenler. Onlara güzel ders verdim, ki bu bıraktığım anlamına gelmiyor daha güzel yerlere de geleceğim.”